Każdą komórkę naszego ciała zasila tlen, który jest ciągłym zagrożeniem dla naszego organizmu.Jednym z niebezpieczeństw jest to, iż tlen może być łatwo przekształcony w inne reaktywne związki. Elektrony wewnątrz naszych komórek są stale przenoszone z miejsca na miejsce przez związki przenoszące elektrony, jednymi z nich są ryboflawina i niacyna. Jeśli dojdzie do kolizji tlenu z jedną z takich cząsteczek transportujących, to elektron może przejść na nią. To zmienia cząsteczki tlenu w niebezpieczne molekuły takie jak rodniki ponad tlenkowe czy nadtlenek wodoru, które potrafią zaatakować delikatne atomy siarki i jony metali w białkach. Co gorsza, wolne jony żelaza w komórce od czasu do czasu przekształcają nadtlenek wodoru w rodniki hydroksylowe. Te śmiercionośne cząsteczki atakują i mutują DNA. Jedna z teorii, choć ciągle kontrowersyjna, mówi że tego typu tlenowe uszkodzenia akumulują się z upływem lat, powodując starzenie.
"Catalase"
David S. Goodsell, tłum.
Filip Gołębiowski
DOŚWIADCZENIE
odmierzanie substancji |
Materiały
- strzykawka o pojemności 20 ml
- 15 ml 3% wody utlenionej (wykorzystajcie
- strzykawkę, aby odmierzyć potrzebną ilość wody)
- mały kawałek surowego ziemniaka
- mały kawałek surowego jabłka
- dowolny owoc, warzywo lub kawałek mięsa
- 3 krople płynu do mycia naczyń rozcieńczone
- w 50 ml wody destylowanej
- słoik
- flamaster wodoodporny
- stoper (na przykład ten w telefonie
- komórkowym)
Przebieg eksperymentu
1. Do strzykawki numer 1 włóżcie kawałek ziemniaka
i szybko włączcie stoper.
Wszystko delikatnie zamieszajcie.
2. Patrzcie, jak powstają bąbelki.Co 5 sekund zaznaczajcie ich poziom flamastrem.
3. Zmierzcie linijką odległości pomiędzy kolejnymi
nieaktywna katalaza w ziemniaku |
aktywna katalaza w jabłku |
4. Do strzykawki 2 dodajcie kawałek jabłka i szybko
włączcie stoper. Wszystko delikatnie zamieszajcie.
5. Patrzcie, jak powstają bąbelki. Co 5 sekund
zaznaczcie ich poziom markerem.
6. Zmierzcie linijką odległości pomiędzy kolejnymi
poziomami bąbelków. Wyniki zanotujcie.
7. Do strzykawki 3 dodajcie ostatni produkt i szybko
włączcie stoper. Wszystko delikatnie zamieszajcie.
8. Patrzcie, jak powstają bąbelki. Co 5 sekund
zaznaczajcie ich poziom markerem.
9. Zmierzcie linijką odległości pomiędzy kolejnymi
poziomam bąbelków.
WYNIKI
Katalaza rozkłada wodę utlenioną na zwykłą wodę i tlen. Piana, którą widać w próbce z ziemniakiem,
to właśnie uwalniany w tej reakcji tlen. Powstanie takiej piany wskazuje, że ziemniak zawiera aktywną katalazę. Im większa ilość wytworzonej piany - tym więcej katalazy. Brak piany pokazuje, że aktywnej - pracującej katalazy nie ma.Teraz już wiecie, jak wykrywać aktywną katalazę! Możecie zbadać wiele rzeczy i sprawdzić, gdzie działa ważny obrońca żywych komórek!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz